Kalbin nasır tutması denen şey, böyle olaylar yaşadıkça gerçekleşiyormuş.. Yaşadığım her travmatik duygusal ruh hali vs. artık ne deniyorsa.. Beni gün geçtikçe daha da duyarsız ve işi oluruna bırakan, akışa ayak uyduran bir insan haline dönüştürüyor. S.ktir et gitsin demek daha da basitleşiyor. İyisini kötüsünü tartışacak değilim ama, sanırım hayat sadece buna layık.