eğer siz de çoçuk kaç yaşında kreşe başlamalı? diyor ve çocuğunuz için 3 yaş üstü dini/manevi değerler eğitimi de veren bir kreş arıyorsanız lütfen bu yazıyı okuyun..
Kızım 2012 Ağustos doğumlu. Dolayısıyla 3 yaşını henüz birkaç ay geçti.. Evde 3-5 saat internet üzerinden çalışıyorum bir takım amatör girişimlerim var. Dışarda çalışan anne değilim. Bu sene için değil ama belki seneye kreşe gönderebilirim diye düşünerek dini ve manevi eğitimleri de alabileceği bir kreşe yazdırmayı istedim. Hatta bu alanda tanıdıkları olan bazı yakınlarıma haber uçurdum araştırma yapsınlar diye en geç seneye kadar.. Araştırmalara başlayalı daha bir iki ay olmuşken nihayetinde eşim bir arkadaşı vasıtasıyla üstelik evimize de yakın bir muhitte tam da istediğim gibi dini eğitim verilen bir kreş bulduğunu söyledi. bu aslında tam da beklediğim haberdi, ama bu işte bir gariplik vardı. neydi peki bu gariplik? neydi istediğimi elde etmiş olmama rağmen yaşadığım bu tuhaf duygu durumu? bunu tam anlayamamıştım.. bugün biraz araştırma yapmak istedim acaba doğru mu yapıyoruz içime niye dert oldu böyle bu iş diye.. 3 yaş dini kreş filan yazdım arattım arama motoruna.. çıkan sonuçlarda hocanne ve cahide jibek yazıları içindeki sıkıntının nedenini cidden önemli ölçüde aydınlattı. ve kızımı bu yaşta kreşe göndermenin gereksiz olduğuna karar verdik eşimle..
sevgisiz kucaklarda büyümesin çocuklar cahide jibek’in yazısı
okul öncesi manevi eğitim hocanne’nin yazısı
ve atalarımızın dini eğitim verme yaşı hakkında küçük bir not:
4 YIL 4 AY 4 GÜN Fatih Sultan Mehmed, sıbyan mektebi muallimlerinin medresede eğitim görmüş olmalarını mecbur tutmuş, edebiyat, mantık, geometri, astronomi ve kelam okumayanların sıbyan mekteplerinde ders vermelerini yasaklamıştı. Eğitime verilen önem, Osmanlı’nın son dönemlerine kadar devâm etmiştir. Sultan 2. Mustafa, çocukların gerekli dini eğitimi görmeden sanata ya da zanaata verilmelerini fermanla yasaklarken, Sultan 2. Mahmud da çocukların ergenlik yaşına kadar mektebe gönderilmelerini emretmiş, öğrenim çağındaki çocukların esnaf tarafından çıraklığa alınmalarını yasaklamıştı. Mektebe başlama yaşı 4 tü. Çocuk, 4 yıl 4 ay 4 günlük olunca amin alaylarıyla, Bed’i Besmele merâsimleriyle mektebe başlar, Kur’an, ilmihâl ve ahlâk öğrenirdi.
Dolayısıyla çok mecbur kalınmadıkça çocuğun 4.5-5 yaşına kadar bu tür mekanlara bırakılmasının doğru olmadığı kanaatine vardım. ben zaten kızıma su içerken besmele çekmeyi, insanlara kibar davranmayı (mesela bir şey isterken lütfen ve verir misin demeyi) kendinden küçükleri sevmeyi, ayakkabısını giymeyi vs. öğrettim ve bu tür ince davranışları öğretmeye de devam ediyorum. gerektiği kadar dışarı da çıkıyor, parkta oynuyor sosyalleşiyor. (parka gittiğinde kendinden büyüklere ayak uyduramıyor, elbette normal olan da bu zaten, kendinden küçüklerle ve yaşıtlarıyla daha güzel oynuyor..) olması gereken de bu aslında, yani 4.5-5 yaşına kadar çocuğun anne/baba dizinin dibinde büyümesi, manevi ve dini değerleri anneden babadan alması. oturup biraz detaylı düşününce, aslında çocuğu da gerçekten mutlu edecek olan kararın bu olduğunu kabul ediyorsunuz.
her şey ama her şey.. vakti zamanı gelince her şeyi kapasitemiz kadar öğreniyoruz zaten, no stres no panik kısaca 🙂 bizler ne kreşe gittik, ne anaokuluna.. ama altımıza bez bağlamıyor, kaşık çatal kullanmayı biliyor, kuran okuyor ve namaz kılabiliyoruz hamdolsun 🙂 çocuklara alabildiklerinden fazlasını vermeye çalışmaktan vazgeçmemiz gerekiyor. bu algıya ulaştığım için de Rabbime hamdolsun, yoksa belki de çocuğumuzu bizden ayırarak O’nu mutsuz edecek bir iş yapacaktım.. Seneye Allah kerim diyorum 🙂