Geçen pazar kocamla Adapazarı yollarındaydık, Akyazı’daki Altındere turistik canlı alabalık tesislerine doğru. Çok keyifli bir yolculuk oldu. İzmit körfezde yol kenarında termosta çay keyfi filan yaptık, birbirimizin fotoğraflarını çektik sonra niohoho

sonrası onca yol teptikten sonra elbetteki karnımız zil çalarak varmıştık Altındere’ye. Altındere’de altıparmak alabalık tesisinde karar kıldık daha önceden olduğu gibi. Bir kez daha gelmiştik buraya. Önceki gelişimizde dışarda oturmuştuk o zaman hava ılık gibiydi.  İkinci gidişimizdeyse aşkım her ne kadar yine dışarda oturalım diye hafiften mızırdandıysa da ben istemedim zira hava buz gibiydi 🙂 yine tavada alabalık yedik. Önceki gelişimizden bir kare:

Altındere altıparmak alabalık tesisleri olumlu yönleri: balık taze, dere suyunun sesi çok dinlendirici, temiz hava bol oksijen, ortam vasatın üstünde, sahipleri inançlı, mescidler temiz.

Altındere altıparmak alabalık tesisleri olumsuz yönleri: servis çok ama çok yavaş, garsonlar çok amatör, yemek sunumu çok amatör,  başlangıçta mercimek çorbası istedik bol sulu bir knor ezogelin hazır çorba getirdiler, kadınlar tuvaletinde sıcak su akmıyor (erkekler tuvaletinde akıyormuş), kadınlar tuvaletinde pencere yok, pencere takılması gereken yerde tül perde vardı dolayısıyla kışın içerisi çok çok soğuk oluyor. şadırvan bölümünde abdest alırken dondum resmen o derece soğuktu.