canım yavrumu sonunda kucağıma aldığım tarih.. mis gibi cennet kokusunu içime doya doya çektiğim, böyle bir mutluluğu daha önce kimsenin yaşatamadığı; emsalsiz, ulaşılamaz ve o mucizevi an’ı yaşadığım hayatımın en güzel günü..
onu bana ilk gösterdiklerinde.. o pamuk şekeri gibi pespembe ve pürüzsüz tene dokunduğum anda gözlerimden süzülen yaşlara engel olamadım. Rabbime sonsuz şükürler olsun ki böyle bir mutluluğu bana yaşattı..
hastahaneden (medipol mega hastanesi) geleli ilk kez laptopumla baş başa kalabiliyorum diyebilirim. ne demek istediğimi yenidoğmuş bebeği olan hanımlar çok iyi anlayacaktır 🙂 yoğunluğa ve lohusalık sürecindeki aşırı duygusallığıma alışmaya çalışıyorum. lohusalık inanılmaz duygusal ve hassas, romantik yapıyor insanı. hamileyken de böyle oluyor diyorlardı ama ben hamileyken bu kadar hassas olduğumu hatırlamıyorum. biraz artan bir duygusallık söz konusu olmuştu ama lohusalığımdaki kadar değil. daha fazla sevgiye, ilgiye ve tabiki ev işlerinde yardıma muhtaç olduğum bir zamandayım..
lohusalık şahsım adına iyi geçiyor ancak iştahım moral bozukluğu yüzünden kesik. sıvı gıdalar tüketebiliyorum, bir dilim ekmek pide vs dahi kolayca yiyemiyorum. daha şimdiden 10 kg verdim. hamile kaldığımda 52 idim, doğuma da 69 ile girmiştim.. ben 60 kalsam diye hayal ederken böyle giderse 52nin de altına düşerim 🙁 iyileşme sürecimin hızlı ilerlediğini düşünüyorum yine de. iyileşme diyorum çünkü ameliyat geçirdim 🙁 normal doğum yapma kriterleri oluşmadı. 42.haftayı 42+ günlere taşımak da riskli olacaktı.
doktorum Suna Özdemir beni ameliyattan bir gün önce gözetim altına aldı ayın 9’unda. o gün biraz doğum sancım gelmişti, belki sancılar düzene girer de hemen suni sancı ile süreci hızlandırıp bebeği doğurturuz diye. ama ne yazık ki o sancılar da bir önceki 4-5 sancı gibi düzensiz sancılardan çıktı. sabah odama girip “hadi çilekli seni alıyoruz suni sancı için” demesin mi? ben daha önce suni sancının hangi şartlarda uygulanmasının sağlıklı olacağını araştıran araştırmacı blogcu bir anne adayı olarak “suni sancı için yeterli açılmam yok sanırım” dedim. elle muayene istedim tekrardan. açılma nerdeyse yoktu. doktor yine de normal doğum için suni sancı vermekte ısrar etti. “tamam ama şu durumda suni sancı verilirse normal doğumun başarı şansı yüzde kaç?” dedim. en fazla %30 demesin mi? yani suni sancı için deneme tahtası görevi üstlenmem, gerekirse epizyotomi kesiklerini ardı arkasına yaptırmam ve bebeğin beklenenden iri ya da ilerlemeyen bir bebek olması durumunda sezeryana alınmam gerekiyordu. anneler önceden sezer derler, özellikle de hamile anne adaylarının sezgisi kuvvetli olurmuş. doktor hep 4 kilodan az olacak dedi. sezeryan sonrası bana dediği “yaparken çekincelerim vardı keyfi mi oldu acaba sezeryan diye ama iyiki de sezeryan oldun bu bebeği suni sancıyla doğuramazdın” böyle demesinin nedeni bebek normalden biraz iri, omuzları ve baş çapı da diğer yenidoğan bebeklere göre geniş..
bir ay önce sezeryan ameliyatıyla doğum yapacağımı bilsem oturup ağlardım. ama şartlar normal doğumu kısıtlayınca, hem kendim hem de bebeğim adına maceraya atılmanın da hiçbir anlamı yoktu. bebeğim adına diyorum çünkü eğer açılmayan ve suni sancının da %30 ihtimal açabileceği doğum kanalında sıkışma riski mevcuttu. böyle bir durumda artık sezeryan da olmuyormuş. direkt vakum! ki vakum benim en çok korktuğum durumdu doğumda. bebek adına ölümcül bir risk.. kendim adına da burda da değindiğim gibi boş yere bir ton “epizyotomi kesiği” ve sonrası sezeryan.. (bu hikayeyi çok duydum da daha önce..) bütün bu risklerden ve çekincelerimden dolayı sezeryan istediğim için çok memnunum. spinal ile sezeryan oldum ve bir günde ayağa kalktım. iki üç gün içinde de normal hayatıma geri döndüm. tabi insan ameliyat oluyor ne de olsa. bu nedenle tam olarak dikişlerim iyileşmeden çok fazla aksiyon da yaşamamaya gayret ediyorum.
yazılacak çok şey var ve paylaşılacak çok fazla duygu.. ancak yeni anne olmuş bir çilekliden blog’una çok fazla vakit ayırmasını artık beklememelisiniz 🙂
not: en kısa zamanda bağcılar medipol mega üniversite hastanesi yorumlarımı sizinle paylaşacağım.
Cileklimmm, cok sevindim bebisine kavustuguna, insallah saglikla mutlukla, anali babali buyutun kizinizi :)) Ehh darisi olmayanlarin basina 🙂 Tekrar tebrikler, cok opuyorum seni 🙂
teşekkürler moonishim öptüm, şimdiden bayramını kutlarım bu arada 🙂
Gözünüz aydın; kavuşmuşsunuz Ayşegül bebeğe 🙂
Allah analı-babalı büyütsün, sağlıklı uzun ömürler versin, önce kendine, sonra ailesine sonra da vatana millete hayırlı evlat olsun inşallah.
Bu arada sana da geçmiş olsun 🙂
Şimdi nazar değer ama ilerde resimlerini de görmek isterim 🙂
amin Fulyacım çok sağol, darısı başına eminim senin de bıcır bıcır çocukların olucak ne de seversin sen onları şimdi 🙂
cnm benim çok şükür sağlıkla bebeğini kucağına aldın.rabbim hayırlı evlat etsin inş.sağlıklı huzurlu yıllar geçirin.yazdıklarını okuyunca nekadar doğru bir kararverdiğini gördüm bende olsam aynı kararı verridim bende sezeryan oldum ve çok kısa sürede toparladım.kuzenin normal doğum olmuşdu 20 tane dikişi vardı benden sonra iyileşti:)) şimdi seni yorucuı ama keyfine doyulmaz günler bekliyor.tekrar hayırlı olsun…
ooo sen buralarda mıydın yaw :)) gizli takipçilerim benim seviyorum sizi 😉 evet tekrar tekrar acaba normal doğum olur muydu diyorum ama benimki gibi sıkıntısı olan bayanlarla hastahanede de karşılaştım onlar da hep sezeryanı tercih etmiş çünkü doğum zaten birçok kez yarıda kalıyor ve sezeryan şart oluyormuş boş yere epizyotomi kesikleri ya da en kötü ihtimalle çekilen sancılar, acılar da cabası oluyor sonra tabi..
Onemli olan miiis kokulu kizini kucagina almis olman. Inanirmisin, daha 4,5 ay olmadi oglumu kucagima alali, ama ben simdiden ozledim yine o yeni dogmus bebek kokusunu .. coook coook koklaaa. Inan 2 ay olduktan sonra o kokusu kalmiyor 🙁 offf nasil duygulandigimi anlatamam, gozuaslarimi tutmaya calisiyorum. O anlarim geldi aklima. Dogum ani,seninde dedigin gibi bebegi kucagina aldiginda o hissettiklerim .. herseyi cok guzeldi. Rabbim ne kadar buyuk, hep kadin oldugum icin sansiz hissederdim kendimi, ama bu bir bayanin yasayacagi ve yasamasi gereken EN buyuk mutluluk ..
Guzzrl gunlerde buyutun kizinizi. Rabbim anali babali buyutsun ..
sağol Ayşecim amin. duygularımız karşılıklı, en az senin kadar yoğun yaşadım ben de tüm bu mutlulukları. ayaklarını kokluyorum ama kokmuyor Ayşe sen bilirsin nasıl kokutucaz ayaklarını muahaha yaa ama ben kokan ayak istiyorum bebeğimin ayakları koksun da koklayayım sen gibi niohoho şaka bi yana kokmuyo kız benim bebek 😀 kusmaya, terlemeye başlamadı ya ondan herhalde.. öpüldün canım benim.
Gözün aydın çok sevindim iyi olmanıza, Allah analı babalı büyütsün, güzel bir ömrü olsun Ayşegül’cüğün
amin GeCe teşekkür ediyorum iyi dileklerin için 🙂
Eminim minik meleginizle Bayramlarin en güzelini yasiyorsunuzdur… Allah, nice uzun saglikli yillar hep elele, hem mutlu etsin sizi, tüm sevdiklerinizle beraber….
Filiz gerçekten de öyle oldu bayramların en güzeliydi benim adıma 🙂 amin çok teşekkür ederim.
Çileklicim gözün aydın,
Nasıl duygular yaşadığını çok iyi biliyorum. Dünyadaki tüm duyguları bir arada yaşayabildiğin bir dönemdesin, en çok da mutluluk tabi ki. O kadar küçük ama etkisi de o kadar büyük varlık. Allah analı babalı büyümesini nasip etsin, hep güzel günlerini göstersin.
Ben de spinal sezaryen oldum ve hiç pişman değilim, en güzel yanı da tıpkı normal doğum gibi bebeğinin doğum anına şahit olabiliyorsun, o ilk ağlayışını duymak, onu ilk benim görmem çok önemliydi bence.
Ayrıca gayet de çabuk dönmüşsün internete, ben çok daha uzun süre sonra açmıştım pc’yi. Senin yardımcılar iyi çalışıyor anlaşılan 😉 Bu kadar bol vaktin olduğun için inan bana şükretmelisin 🙂
Bebeğin ve artık aile olmuş yeni halinizle mutluluklar dilerim…
amin güzel blogdaşım bak nasıl da biliyor bi anne diğerini 🙂 ben de spinalle oldum ve şartlara göre en iyi kararı verdiğimi düşündüğüm için inanılmaz memnunum şuan ve içim de rahat. neden normal doğum yapmadım demiyorum bile çünkü şartlarım müsait değildi normal doğum için. yardımcılar annem ve ablam geldi bir iki gün sonra ben ve kocam kaldık şekercim kimse bakmıyo bize ühhüü evimi bi takım nesneler götürmesin ve kocişime de vakit ayırabileyim diye yardımcı tutucam kendime bebişim biraz büyüyene kadar. bol vaktim anca bizim bıcırık uyursa oluyor o da laptop kucağımda yanında oturursam :p yanından kalkınca uyanıyor tam otomatik kızım niohoho tüm duaların ve iyi niyetli dileklerin için teşekkürler, top yekün amin canım benim 🙂
Geç oluyor ama Allah hayrını, mürüvetini göstersin Ayşegülcüğün 😉 Dünyaya bir adaş daha katıldı 😉
Farkında mısın bilmiyorum ama çok büyük bir sınav verdin ve başarıyla atlattın bunu. 42 Hafta ne demek ya!! Ben olsam bilmem ne olurdu… (¤~¤)Sezaryen istemekle çok iyi yapmışsın, şimdiye iyileşmişsindir ama yine de çok geçmiş olsun…